Śnimy
By nie patrzeć w pustkę
Pustką
Odgradzamy ból
Otoczeni górami
Których szczyty sięgają dna
W zamieci
Wiara uchodzi z ran

Dość ucieczki! otchłani spojrzeć w twarz
Cierpienia przekuć w prometejską moc
Prawdzie na oścież serce rozedrzeć
Nic zbędnego do stracenia nie mieć

I krzyczeć
Dusze roziskrzać
Jak nocą zimową
Ogrzać choć dłonie

Bo śnieg przykrył ślady
Jesiennych przeszłości
Zasypał też drogi
Samotnie błądzą

W bezmiarze zamieci
Bez pióra poeci
Gdzie iskrą wewnętrzną
Grzeją się ich sny

Wmawialiście nam
Jak mamy żyć
Jak siebie kryć
Jak wraz z wami gnić

Odeszliśmy
Innymi ścieżkami
Żyjąc marzeniami
Żywiąc nadziejami

Niech smutek w ich spojrzeniach, iskrami zapłonie
Słabość mrożącą, pochłonie ogień
Płomienne łzy woli, płyną do serca
A tęskne oczy, wnikną do wnętrza

Rozdarci, co niosą w oczach zimę
A w piersiach serca wilcze
Nasze dusze
Jedności
Strzępy dwa

Nadziejo
Ja krzyczę
Wsłuchaj się
W ciszę

Pomiędzy nadzieją
A cichą niewiarą
Rozczarowaniom
Nie widać końca

Wołamy o siłę
Chcąc dzielić słabość
Żywe nasze krzyki
Lecz echem ich pustka

Ale mimo to
Z pięścią zaciśniętą
Wzrokiem pełnym blizn

Iskrami, miast łez
Cierpienie
Spod powiek
Zmyć

Iskry zamiast łez!
Iskry zamiast łez!

***

English (translation attempt by Nagual):
Title: Sparks instead of tears

We are dreaming
To avoid looking into emptiness
With emptiness
We are isolating pain
Surrounded by mountains
Their peaks are reaching the lowest bottom
Inside the blizzard
Faith is leaking out of wounds

Enough of escaping! It is time to look oblivion in the face
Reforge our hurts into Promethean force
To tear apart our hearts to the truth, wide open
To don't have anything unnecessary to lose

And scream!
Enkindle the souls
As during winter nights
Warm up at least the hands

Because snow has covered our trails
Of autumn pasts
It scattered also the ways
They wander alone

In immensity of a blizzard
Poets without pens
There, through inner spark
Thier dreams are warming

We were persuaded
How we should live
How we should hide ourselves
How we should rot together with them

We have departed
Took different paths
Living with our dreams
Feeding ourselves with our hopes

Let the grief in their eyes enkindle with sparks
Let freezing weakness be overwhelmed by fire
Let blazing tears of will flow into the heart
And let yearning eyes penetrate into the inwardness

They are torn apart
Those who bear winter in their eyes
And wolf-hearts in their chests
Our souls
Of unity
Two shreds

O Hope!
I am shouting!
Listen closely
Into silence

Between hope and
Silent disbelief
Disappointments
Have no end

We are calling for strength
When we wish to share our wekaness
Our cries are alive
But they echo with emptiness

But nevertheless
With our fists clenched
With gaze full of scars

With sparks instead of tears
Our hurts
From under the eyelids
We rinse

Sparks instead of tears!
Sparks instead of tears!